Zielony Las

Wstęp

Urozmaicona rzeźba terenu, powstała w wyniku działalności lodowca, zielone drzewostany z rozległymi buczynami oraz kryjące ciekawą historię zabytki Ziemi Łużyckiej – tak w skrócie wygląda Zielony Las, kompleks leśny przylegający od południa do miejscowości Żary w województwie lubuskim.

Fotografia nr 1. Tablica informacyjna przy wjeździe do Zielonego Lasu. Źródło: Assist Media.

Zielony Las to miejsce szczególne zarówno pod względem przyrodniczym, kulturowym, jak i krajobrazowym. To właśnie tu, zarówno mieszkańcy Żar i okolic oraz przyjezdni, coraz chętniej spędzają swój wolny czas. Jedni w spokoju odkrywają tajemnice tego niepowtarzalnego miejsca, inni wypoczywając aktywnie, chłoną jego piękno i siłę. Charakterystyczne trzy wieże wyznaczają kierunki leśnych wędrówek, uwieńczeniem których może być dostrzeżenie masywu Śnieżki z tarasu widokowego jednej z nich. Szczególnie bogate walory przyrodnicze „Żarskiego Lasu”, zachęcają do coraz to nowych i dalszych wypraw i spacerów. Szum bukowych lasów wyciszy i uspokoi, a przeświecające przez zielone korony słońce, rozpromieni twarze. Przekroczenie granicy wyznaczonej przez pierwsze drzewa, nagrodzi czystym powietrzem i kojącą ciszą – tak bardzo potrzebnymi w codziennym zgiełku miejskiego życia. Wykorzystajmy ten hojny dar przyrody, pamiętając że obcowanie
z naturą wymaga także od nas odpowiedzialnego i właściwego zachowania.

Fotografia nr 2. Drzewostany w Bukowym Wądole. Źródło: Assist Media.

Z Zielonym Lasem od lat związanych jest wiele organizacji i firm, dla których środowisko przyrodnicze nie jest obojętne. Wspólnie z Nadleśnictwem Lipinki będącym gospodarzem tego terenu, aktywnie dbają o tutejszą florę (rośliny) i faunę (zwierzęta), odnawiają zabytki, tworzą coraz to nowe ścieżki spacerowe oraz zachęcają do aktywnego wypoczynku na łonie natury. Las Żarski poza turystami, był i jest nadal chętnie odwiedzany również przez harcerzy, sportowców i przyrodników, wykorzystujących jego zróżnicowane walory.

Wierzymy, że Zielony Las jest w stanie poprawić kondycję fizyczną i psychiczną każdego, kto go odwiedzi, a tymczasem zapraszamy do zapoznania się z informacjami edukacyjnymi oraz praktycznym przewodnikiem dotyczącym tego wyjątkowego miejsca.

Informacje zawarte na stronach poświęconych Zielonemu Lasowi zostały przygotowane
w oparciu o:

• książkę „Żarski Las. Przewodnik przyrodniczo – krajoznawczy” autorstwa Tomasza Biernackiego, wydanej w Żarach w 2002 roku.
• książkę „Barokowy pałac myśliwski Erdamanna II von Promnitz w Żarach i czasy jego świetności”, autorstwa Anny Kubiak, wydanej w Żarach w 2007 roku.
• materiały własne Nadleśnictwa Lipinki.

1. Zielony Las dawniej

Już w V – VII wieku obszar Łużyc Dolnych, na którym historycznie znajduje się Zielony Las (wschodnia część), zamieszkiwany był przez wschodni odłam Dolnołużyczan – Żarowian oraz inne ludy serbskie. Przez tutejsze tereny przewinęły się rody Dziewinów, Packów, Bibersteinów oraz Promnitzów, pozostawiając po sobie wiele historycznych obiektów
i pamiątek związanych z kulturą Łużyc. Należy zaznaczyć, że dopiero pod koniec II Wojny Światowej, okolice Żar stały się własnością Polski, zyskując jednocześnie miano stolicy wschodniej części Łużyc.

Las Żarski od stuleci był miejscem atrakcyjnym dla osadników, pustelników i rozbójników, czego dowodem są m. in. pozostałości grodziska kultury łużyckiej nieopodal Żarskiej Arkadii, pustelnia opata Franciszka II czy tzw. Góra Rozbójników.

Żarska Arkadia

W Zielonym Lesie, przy dawnym trakcie pocztowym z Żar do Zgorzelca, stał niegdyś barokowy kompleks pałacowo – parkowy, wybudowany na zlecenie Erdmanna II von Promnitza, dworzanina polskiego króla i elektora saskiego Augusta II Mocnego. Pałac wybudowany na planie krzyża św. Andrzeja był obiektem bardzo oryginalnym
i niespotykanym na terenie Łużyc oraz rzadkim w skali europejskiej.

Miejsce zwane Żarską Arkadią powstało w latach 1706 – 1709 na szczycie sztucznie podwyższonego wzgórza. Wokół pałacu, nazywanego również myśliwskim rozpościerał się park ze zwierzyńcem, w którym trzymano zwierzynę łowną. Budynek okalały liczne rzeźby parkowe, z których wybrane można obecnie obejrzeć w parku Żarskiego Domu Kultury przy ulicy Wrocławskiej. Niestety w 1963 roku pałac został całkowicie zburzony. Pozostało jedynie wzgórze z nielicznymi śladami dawnej świetności.

Fotografia nr 3. Aktualny widok na drzewostany i tablicę informacyjną przy wzgórzu pałacowym.  Źródło: Assist Media.

Las Żarski od XIX wieku stanowił ważny punkt turystyczno – rekreacyjny, o którego atrakcje (pomniki, wieża widokowa, trasy narciarskie, miejsca postojowe) dbała żarska organizacja pod nazwą Związek Upiększania Miasta (link do Organizacji). Miejsce to przyciągało wielu zwiedzających, którzy mogli zatrzymać się w okolicznych zajazdach i zjeść posiłek w restauracji pod nazwą „Grüner Wald”, oferującą swe kulinarne specjały w latach 20-tych ubiegłego wieku.

Fotografia nr 4. Archiwalna pocztówka z pozdrowieniami z Zielonego Lasu. Źródło: Zbiory Biblioteki Uniwersytetu Zielonogórskiego.

Miejsca historyczne w Zielonym Lesie, które warto zobaczyć:

• Pomnik upamiętniający niemieckich żołnierzy poległych w I Wojnie Światowej – usytuowany jest w północno-zachodniej części Zielonego Lasu, przy wyjeździe z Żar
  w kierunku miejscowości Łaz.

Fotografia nr 5. Pomnik w Zielonym Lesie upamiętniający żołnierzy poległych podczas I Wojny Światowej.
Źródło: Assist Media.

• Głaz „Głos Lasu” – znajduje się po prawej stronie szlaku turystycznym prowadzącego do  Wzgórza Pałacowego.
• Dawny Trakt Pocztowy – swój początek ma przy miejscowości Łaz i prowadzi przez rejony „Dębowego Ogrodu”, „Dziczej Ostoi”, „Czyżykowej Góry”, aż do „Wzgórza Pałacowego”.
• Żarska Arkadia – Wzgórze Pałacowe znajdujące się w północno-wschodniej części Zielonego Lasu, niedaleko drogi prowadzącej do miejscowości Łaz.

Fotografia nr 6. Wzgórze pałacowe. Źródło: Assist Media.

• Euterpe – obszar  w „Bukowym Wądole” z wyznaczonym niegdyś w formie kamiennego kręgu miejscem odpoczynku dla turystów.

Fotografia nr 7. Pocztówka przedstawiająca dawne Euterpe.  Źródło: Zbiory Biblioteki Uniwersytetu Zielonogórskiego.

Zobacz również: historia Zielonego Lasu widziana przez pryzmat pocztówek

Zobacz również: historia Nadleśnictwa Lipinki

1. Geologia

Rzeźba terenu Zielonego Lasu jest silnie zróżnicowana morfologicznie. Różnica pomiędzy najwyżej a najniżej położonym punktem wynosi ok. 90 metrów. Obszar cechuje się licznymi dolinami przecinającymi wzgórza, których najwyższy punkt, będący jednocześnie najwyższym wzniesieniem województwa lubuskiego, wynosi 229 m n.p.m. Przyroda uformowała tu także tzw. wądoły, spotykane głównie w Karpatach i Sudetach tj. niewielkie doliny, o płaskim podmokłym dnie i stromych zboczach. Na szczytach wzgórz znaleźć można polodowcowe głazy narzutowe, ustawione niegdyś w charakterystycznych miejscach przez entuzjastów pieszych wycieczek. W dolinach północnej części Lasu Żarskiego natrafić można na liczne, poprzecinane strumieniami bagienka i torfowiska. Takie ukształtowanie terenu to skutek przemieszczającego się przed tysiącami lat lądolodu.

Fotografia nr 8. Jeden z licznych głazów narzutowych. Żródło: Assist Media.

W 1855 roku na ówczesnych terenach Zielonego Lasu rozpoczęto wydobywanie węgla brunatnego, trwające nieprzerwanie ponad 100 lat. O dawnym rozmachu przemysłu kopalnianego świadczą dziś duże (nawet do kilkuset metrów długości), najczęściej wypełnione wodą zapadliska oraz pozostałości po ciągach kolejek liniowych (betonowe słupy i elementy wyposażenia) służących do transportowania urobku z kopalni. Największa ilość pokopalnianych zagłębień terenu znajduje się przy ulicy Dziewina, w północno – wschodniej części Zielonego Lasu. W 1955 roku, na terenie Zielonego Lasu powstała kopalnia „Maria”,
w której wydobywano węgiel brunatny. Pozostałości po niej można oglądać do dziś – to ślady szybów w okolicy Mirostowic Górnych i Olbrachtowa, resztki budowli górniczych oraz obniżenia terenu nad dawnymi chodnikami wydobywczymi. W celu odkrycia złóż węgla
i miedzi, w okolicach Kunic dokonywano dawniej odwiertów, z których najgłębszy sięgnął 100 m p.p.t. Skała, do której wówczas się dowiercono to czerwony spągowiec, którego wiek datuje się na ok. 290-260 mln lat p.n.e. Na obrzeżach Zielonego Lasu występują tzw. ozy, które są stromymi, wyciągniętymi wałami, powstałymi z piasków osadzonych w szczelinach
i tunelach lodowca. Najbardziej interesujący znajduje się w Kunicach, przy ulicy Powstańców Wielkopolskich.

Fotografia nr 9. Zalane wodą zapadlisko. Źródło: Assist Media.

3. Trzy wieże – charakterystyczne punkty na mapie Zielonego Lasu

Zielony Las znany jest przede wszystkim z charakterystycznych trzech wież, które zlokalizowane są w jego południowo-zachodniej części. Dwie z nich były świadkami niezwykłych wydarzeń historycznych, które miały miejsce niegdyś na terenie Dolnych Łużyc, trzecia, wybudowana współcześnie służy do celów przeciwpożarowych.

Fotografia nr 10. Kamień kierunkowy. Źródło: Assist Media.

Wieża widokowa z XIX wieku

Kierując się na wschód od Żarskiej Góry, pośród rozległych buczyn wznosi się 16-to metrowa wieża widokowa z drugiej połowy XIX wieku. Jej istnienie zawdzięcza się żarskiemu Towarzystwu Upiększania Miasta, które choć swoją działalność prowadziło w opozycji do ówczesnych władz, skutecznie podejmowało zabiegi o rozwój zaplecza turystycznego oraz zachowanie dotychczasowej architektury Żar i okolic. O fakcie tym przypomina niemieckojęzyczna tablica, wmurowana w odrestaurowaną na przełomie 2015 r. i 2016 r. wieżę.

Fotografia nr 11. Tablica pamiątkowa nad wejściem do wieży widokowej.

Jako, że dawny przewodniczący Towarzystwa Upiększania Miasta – J.H. von Francois, związany był z armią, wieży nadano militarny wygląd. Swoim kształtem nawiązuje do tzw. blokhauzu, czyli budowli otoczonej fortyfikacjami. O jej wojskowym charakterze świadczy również oprawa tarasu widokowego, stylizowanego na forteczny.

Fotografia nr 12. Wieża widokowa. Źródło: Assist Media.

Do budowy wieży poza kamieniami polodowcowymi posłużyły także cegły wykonane
w pobliskiej cegielni. Stąd też wieża nazywana jest obecnie również „wieżą czerwoną” lub „wieżą ceglaną”. Na szczyt prowadzi 86 metalowych schodów. Tam, z tarasu widokowego rozpościera się widok na malowniczy krajobraz południowej części lubuskich lasów, a
w oddali, przy dobrych warunkach atmosferycznych dostrzec można zwieńczenie Karkonoszy –  wysoką na 1602 metry Śnieżkę. Obecnie przy wieży znajduje się jeden z przystanków ścieżki przyrodniczo – leśnej, gdzie w trakcie odpoczynku można zapoznać się z pisaną
w języku polskim i niemieckim historią wyremontowanej wieży.

Fotografia nr 13. Tablice informacyjne przy wieży widokowej. Źródło: Assist Media.

Wieża kamienna z początku XX wieku

Drugą wieżą usytuowaną na terenie Zielonego Lasu jest zbudowana z kamieni
i granitowych bloczków, wieża nazwana „kamienną”. Powstała ona z inicjatywy żarskiej sekcji Towarzystwa Karkonowskiego, powiązanej  z Towarzystwem Upiększania Miasta Żary.

Celem wzniesienia budowli były aspekty turystyczne, a motywem działania 80-ta rocznica urodzin kanclerza Rzeszy – Otto von Bismarca. Niestety dwie wojny światowe oraz brak środków finansowych nie pozwoliły ukończyć obiektu. W założeniu wieża miała być wysoka na 42 metry i zakończona widokową balustradą. Poza celami turystycznymi na potrzeby których była budowana, w okresie powojennym wykorzystywana była również przez ówczesnych leśników, do prowadzenia obserwacji terenu w ramach ochrony przeciwpożarowej przyległych terenów leśnych.

Fotografia nr 14. Wieża kamienna. Źródło: Assist Media.

Będąc w okolicy wieży, przy wschodniej części warto zatrzymać się przy pomniku dawnego leśniczego Żarskiego Lasu – Eberta oraz odwiedzić znajdujące się kilkadziesiąt metrów dalej pozostałości kamiennego kręgu. Miejsce to wykorzystywane niegdyś było przez turystów do wspólnych spotkań, podczas których śpiewano pieśni ludowe.

Fotografia nr 15. Pomnik leśniczego Eberta. Źródło: Assist Media.

Wieża przeciwpożarowa

Z uwagi na znaczną liczbę pożarów, które miały miejsce w latach 80. i 90. ubiegłego wieku,
w celu szybkiego ostrzegania o żywiole, na Żarskich Wzgórzach stanęła wieża przeciwpożarowa.

Wysoka na 32 metry, o smukłej, metalowej konstrukcji jest najwyższą spośród trzech wież Zielonego Lasu. Z jej szczytu, okoliczne drzewostany lustrowane są przez wykwalifikowanego obserwatora zatrudnionego przez Nadleśnictwo Lipinki, który informuje o każdym, dostrzeżonym dymie, mogącym wskazywać rozprzestrzeniający się pożar.

Fotografia nr 16. Wieża przeciwpożarowa. Źródło: Assist Media.

Zobacz również: Szlak Trzech Wież (link)

Walory kompleksu leśnego Zielony Las

Las Żarski (Zielony Las) to niezwykle bogata pod względem przyrodniczym wschodnia część powiatu żarskiego. Podgórski charakter nadają mu wiekowe buczyny, porastające obrzeża głębokich suchych dolin i podmokłych wąwozów. Zachwyca rzadką roślinnością oraz urozmaiconą rzeźbą terenu, ukształtowaną przez lodowiec. Obszar stanowi najcenniejszy fragment Wzniesień Żarskich, wśród których znajduje się najwyższy punkt województwa lubuskiego – Góra Żarska, licząca 229 m n.p.m.

Fotografia nr 17. Drzewostany bukowe. Źródło: Assist Media.

Zielony Las zaliczany jest do Obszaru Natura 2000 oraz od 1996 roku także do obszaru chronionego krajobrazu, utworzonego m. in. w celu ochrony ponad 200-letnich buczyn, stanowiących największy kompleks lasów bukowych na Wschodnich Łużycach. Teren żarskich drzewostanów to w dużej mierze zróżnicowane przyrodniczo siedliska buczyn niżowych
i dąbrów. Najwartościowsze z porastających je kompleksów leśnych, zyskały status drzewostanów nasiennych.

Czy wiesz, że… buczyny odgrywają wielkie znaczenie dla filtracji zanieczyszczonego powietrza – 1 ha lasów bukowych zatrzymuje średnio ok. 50 ton zawartych w powietrzu pyłów.

Siedliska przyrodnicze Zielonego Lasu, a więc ogół warunków klimatycznych i glebowych danego miejsca, to w większości bory i lasy mieszane świeże oraz wilgotne. Charakterystycznymi gatunkami drzewiastymi takich typów drzewostanów są: sosny zwyczajne, dęby szypułkowe, buki zwyczajne, świerki pospolite oraz brzozy brodawkowate. W podszycie wzrastają lipy, czeremchy oraz leszczyna. Spośród roślin runa leśnego oraz śródleśnych polan, na szczególna uwagę zasługują cenne gatunki torfowców, paproci
i storczyków.

Zielony Las to miejsce bytowania także wielu gatunków zwierząt. I tak wśród ssaków będą to przede wszystkim najliczniej występujące sarny i dziki, przez wszystkich lubiane wiewiórki i jeże oraz borsuki, szopy pracze, a nawet jenoty. Ptaki z bardzo liczną reprezentacją gatunków, niekiedy tak ciekawych jak jastrząb, puszczyk, żuraw, słonka, dzięcioł zielony czy cała rzesza śpiewającego ptasiego „drobiazgu”. Gady i płazy na czele ze żmiją zygzakowatą oraz rzekotką drzewną i kumakiem nizinnym. Wreszcie niezliczone gatunki chrząszczy, motyli i innych owadów.

Fotografia nr 18. Rzekotka drzewna. Żródło: Nadleśnictwo Lipinki.

Zalety surowca drzewnego

Od wieków, ludzie traktowali Zielony Las jako miejsce pozyskania drewna, wykorzystywanego w codziennym życiu. Współcześnie szacuje się, że drewno wykorzystuje się na kilkadziesiąt tysięcy sposobów –  w niemal każdej gałęzi przemysłu.

Fotografia nr 19. Kłody dębowe. Źródło: Assist Media.

Szczególnie wartościowe jest pozyskiwane w hodowlanie niezbędnym zakresie na terenie leśnictwa Zielony Las drewno bukowe i dębowe, które cechuje duża twardość
i łupliwość oraz wysoka kaloryczność (przydatność do spalania). Surowiec ten wykorzystywany może być wszechstronnie. Począwszy od produkcji mebli, parkietów, schodów, narzędzi gospodarstwa domowego czy instrumentów muzycznych, po elementy wykorzystywane w górnictwie i budownictwie wodnym. Warto zaznaczyć, że w obliczu zachodzących zmian klimatycznych, także drewno i produkty z niego wykonane, a nie tylko żywe drzewa, wiążą znaczne ilości dwutlenku węgla redukując tym samym niekorzystny efekt cieplarniany.

Zobacz również: Sprzedaż drewna.

Obszary i obiekty oraz gatunki chronione

W Lesie Żarskim utworzono użytek ekologiczny pn. „Katarzyna”, obejmujący swym zasięgiem podmokłą część dawnych wyrobisk pokopalnianych. Spotkamy tu niżowe i górskie łąki oraz torfowiska z całym bogactwem charakterystycznej dla takich miejsc roślinności.

Na obszarze Zielonego Lasu ustanowiono również kilka pomników przyrody w postaci okazałych, wiekowych drzew. Są to: 4 dęby szypułkowe, 2 żywotniki, 1 choina kanadyjska oraz 1 buk zwyczajny.

Fotografia nr 20. Tablica informacyjna jednego z pomników przyrody. Źródło: Assist Media.

Ochronie gatunkowej podlega także bardzo liczna reprezentacja świata zwierząt i roślin, spotykana pośród traw, krzewów i drzew.

Fotografia nr 21. Żmija zygzakowata. Źródło: Nadleśnictwo Lipinki.

Zobacz również: Ochrona gatunkowa w Nadleśnictwie Lipinki.

Charakterystycznymi miejscami pod względem przyrodniczym, znajdującymi się na terenie Zielonego Lasu są:

• Bukowy Wądół – dolina o płaskim, podmokłym dnie i stromych zboczach
  z porastającymi ją drzewostanami bukowymi. Zlokalizowana jest po północnej stronie szlaku „Trzech Wież”, wędrując od wieży przeciwpożarowej.
• Źródło Nadii – pokopalniane źródło znajdujące się w południowej części szlaku „Trzech Wież”. Kierunek od strony wieży przeciwpożarowej.
• Pozostałości drzewostanu parkowego na Wzgórzu Pałacowym – obszar przy „Wzgórzu Pałacowym”, w północno – wschodniej części Zielonego Lasu.
• Były Park Stillera – usytuowany w południowej części miasta, na granicy z Zielonym Lasem.
• Wzgórze Zbójników – znajduje się w zachodniej części Zielonego Lasu, kilkadziesiąt metrów za wieżą kamienną. Otoczone jest od północy i południa głębokimi dolinami – Doliną Śmierci oraz Głęboką Przepaścią. Przy skrzyżowaniu drogi biegnącej Doliną Śmierci z drogą bitumiczną rośnie potężny dąb szypułkowy, zwany Dębem Zbójnika.

Fotografia nr 22. Zapadlisko pokopalniane.  Źródło: Assist Media.

Zobacz również: Legenda o Kunonie.

Poszerz swoją wiedzę o zagadnienia z dziedziny geologii (link do geologii).

4. Edukacja leśna

Zielony Las to idealne miejsce na poszerzenie wiedzy z zakresu przyrody, historii oraz geologii. Miejsce to doskonale nadaje się do kształtowania proekologicznych postaw dzieci
i młodzieży. Spędzanie czasu na wolnym powietrzu i obserwacja otaczającej przyrody, jest świetnym sposobem na uatrakcyjnienie szkolnych lekcji. Nauka w terenie, to szybciej
i trwalej nabyta wiedza. Bezpośredni kontakt z otoczeniem – jego czucie, widzenie, słyszenie, a nieraz także smakowanie, da każdemu ogromną satysfakcję i zadowolenie. Każdy leśny dukt i leśna ścieżka zachęca równocześnie do zdrowego stylu życia, związanego
z aktywnością fizyczną na łonie natury. Lekcje wychowania fizycznego, przyrody, geografii, historii czy nawet języka polskiego, udadzą się świetnie pośród drzew żarskich lasów. Jak wiele tego co znamy z ilustracji w szkolnych podręcznikach, można zobaczyć i dotknąć przekraczając granicę miast i wsi, dowiedzą się tylko ci, którzy to zrobią.

Szczególne miejsce w prowadzonej przez Nadleśnictwo Lipinki edukacji leśnej mają sprawy związane z ochrona przeciwpożarową. Każdego roku nadleśnictwo prowadzi szereg działań informacyjnych, których celem jest kształtowanie odpowiednich zachowań społeczeństwa na terenach leśnych i terenach przyległych. Coroczne wiosenne cykle o nazwach „Wiosna bez płomieni” czy „Ratujmy skowronki” prowadzone wspólnie z organizacjami pozarządowymi
i samorządami terytorialnymi, mają uwrażliwić mieszkańców naszego regionu na tak istotne kwestie jak ochrona przed pożarami lasów, łąk i pól.

Fotografia nr 23. Lekcja edukacyjna w terenie. Źródło: Nadleśnictwo Lipinki.

Proponowane formy zajęć dydaktycznych w Zielonym Lesie:

• Typowo edukacyjna, w której uczniowie poznają wybrane zagadnienie z określonego przedmiotu, omówione i pokazane w terenie (ludzie i miejsca historyczne, ciekawostki i zjawiska przyrodnicze, geologia i geografia). Jednoczesna okazja do dodatkowego wzbudzenia w młodych ludziach, odpowiedzialności za swoje otoczenie i uczenie ich prawidłowych postaw i zachowań.
• Krajoznawczo – turystyczna, polegająca na organizacji wycieczek pieszych
  i rowerowych, połączonych np. z wejściem na zmodernizowaną wieżę widokową, mających na celu wzbudzenie zainteresowania własnym regionem,
• Rekreacyjno – sportowa, z wykorzystaniem dostępnych tras i ścieżek turystycznych oraz obiektów sportowych zlokalizowanych na terenach leśnych (np. siłownia
  w Zielonym Lesie niedaleko trasy Żary – Łaz).
• Promująca zdrowy styl życia – połączenie spacerów ze zbiorem płodów runa leśnego (jagód, borówek, poziomek, grzybów czy naturalnych źródeł witamin jakimi są owoce, liście, pędy i łodygi niezliczonych roślin leśnych).

Fotografia nr 24. Bukowy Wądół. Źródło: Assist Media.

Ścieżka przyrodniczo – leśna „Zielony Las”

Ścieżka o długości 3,2 km. Swój początek ma przy drodze łączącej Żary z miejscowością Łaz, choć wędrówkę można również rozpocząć od strony miejskiego kąpieliska przy ul. Leśnej. Tereny, przez które przebiega są wyjątkowo atrakcyjne pod względem przyrodniczym oraz geologicznym. Atrakcją ścieżki są dwie zabytkowe wieże – wieża kamienna z początku XX w., której budowy nigdy nie ukończono oraz murowana, odrestaurowana wieża widokowa, zbudowana w 1864 r. z inicjatywy żarskiego Towarzystwa Upiększania Miasta. Wędrówka ścieżką, dzięki ustawionym przy niej tablicom informacyjnym, pozwoli na poszerzenie wiedzy przyrodniczo – historycznej. Przybliży mijane ciekawostki leśne oraz pokaże pracę miejscowych leśników, dla których dbanie o powierzone ich opiece lasy jest nie tylko pracą, ale i zamiłowaniem.

Fotografia nr 25.  Schody prowadzące na wieżę widokową, jedną z atrakcji na trasie ścieżki przyrodniczo – leśnej. Źródło: Assist Media.

Ścieżka składa się z ośmiu przystanków tematycznych:

• Ruiny wieży kamiennej zwanej po II wojnie przez lata wieżą Bismarcka.
• Selekcja i nasiennictwo na przykładzie drzewostanu bukowego.
• Ptaki leśne.
• Skład gatunkowy drzewostanu. Budowa lasu: drzewa, krzewy, runo.
• Sposoby odnowienia lasu.
• Źródełko leśne.
• Punkt widokowy – murowana wieża widokowa.
• Obserwacyjna wieża przeciwpożarowa.

Na wędrujących czekają specjalne miejsca przystankowe, gdzie mogą odpocząć i zjeść przyniesiony przez siebie posiłek. Czas potrzebny na przejście całej ścieżki wynosi około 2-3 godziny.

Fotografia nr 26. Jedna z tablic edukacyjnych w Żarskim Lesie. Źródło: Assist Media.

Należy zaznaczyć, że pracownicy Nadleśnictwa Lipinki oraz leśnictwa Zielony Las chętnie pomogą w organizacji lekcji oraz podzielą się swoją merytoryczną i metodyczną wiedzą. Wszystkie organizowane przez leśników zajęcia prowadzone są nieodpłatnie.

Placówki oświatowe mogą zgłaszać chęć organizacji lekcji z udziałem przedstawicieli Nadleśnictwa, wysyłając zapytanie na adres: lipinki@zielonagora.lasy.gov.pl lub telefoniczne pod numer +48 68 362 62 58.

Dowiedz się więcej na temat działalności edukacyjnej Nadleśnictwa Lipinki.

Zobacz również: Encyklopedia leśna.

6. Organizacje i firmy współpracujące z Nadleśnictwem Lipinki na terenie Zielonego Lasu:

• Związek Upiększania Miasta Żary – Organizacja powstała w 1861 roku. Przyczyniła się do ustanowienia wielu pomników przyrody na terenie Zielonego Lasu. Z jej inicjatywy (wraz z dawną, niemiecką organizacją turystyczną pn. „Towarzystwo Karkonoskie”) rozpoczęto budowę wieży widokowej, trasy narciarskiej, wielu miejsc odpoczynku (np. Kamienny Krąg – Euterpe).
• Fundacja Natura Polska – organizacja pozarządowa działającą na obszarach lokalnych. W ramach projektu zrealizowała wykonanie miejsca rekreacji i edukacji zdrowotnej w Zielonym Lesie (siłownia pod chmurką, tablice edukacyjne, siedziska, kosze na nieczystości, stojak na rowery, witacze wejściowe, ulotki promocyjne, stronę internetową www.zielony-las.pl i tablice informacyjne). Więcej o organizacji.
• ZHP – Związek Harcerstwa Polskiego. Organizator wielu imprez rekreacyjno – edukacyjnych w Zielonym Lesie, m. in. „Tygodnia Ekologicznego”, w ramach którego zorganizowano marsz na orientację szlakami pomników przyrody po Zielonym Lesie. Więcej o organizacji.
• PTTK – Polskie Towarzystwo Turystyczno – Krajoznawcze. Organizator wielu imprez rekreacyjnych w Zielonym Lesie. W siedzibie organizacji można zaopatrzyć się
  w niezbędne przewodniki, mapy itp. Więcej o organizacji.
• LOP – Liga Ochrony Przyrody jest najstarszą organizacją ekologiczną w Polsce. Organizacja prowadzi działalność edukacyjną, propagandową oraz interwencyjną
  z zakresu ochrony przyrody. Jest organizatorem wielu spotkań i konkursów np.
  z okazji Dnia Ziemi, Dni Lasu i Zadrzewień, Dni Ochrony Przyrody itp. Organizuje wiele akcji ekologicznych, jak na przykład: sadzenie drzew i krzewów, zawieszanie karmników i budek lęgowych. Więcej o organizacji.
• Kronopol – Spółka jest częścią holdingu Swiss Krono Group (Ernst Kaindl), światowego lidera w branży produktów drewnopochodnych. Spółka aktywnie propaguje zdrowy styl życia wśród mieszkańców Żar. Pod koniec września 2012 roku, zainicjowała otwarcie nowej niebieskiej trasy spacerowej w żarskim Zielonym Lesie. Zobacz więcej.
• Tempus Polska – Żarska firma kamieniarska. Obok Fundacji Natura Polska oraz Spółki Kronopol, była inicjatorem i sponsorem wybudowania na obszarze Zielonego Lasu,
  w ramach projektu „Zapraszamy do Zielonego Lasu”, siłowni pod chmurką wraz
  z postawieniem tablic informacyjnych oraz całej pozostałej infrastruktury. Dodatkowo uczestniczy w przygotowywaniu ulotek promocyjnych oraz prowadzeniu strony internetowej zielony-las.pl. Zobacz więcej.

7. Opis obiektów liniowych służących do skanalizowania ruchu ludzi po kompleksie leśnym

Niezwykła przyroda, urozmaicona rzeźba terenu, zabytki historyczne oraz trasy turystyczne
z miejscami postojowymi tworzą doskonałe warunki do uprawiania turystyki na obszarze Lasu Żarskiego. W okresie całego roku na leśnych ścieżkach, spotkać można wielu entuzjastów joggingu, nordic walking, pieszych wędrówek i rowerowych wycieczek,
a w okresie zimowym – także amatorów narciarstwa biegowego. Główne szlaki turystyczne
na terenie Zielonego Lasu oznaczone są kolorami: czerwonym, czarnym i niebieskim. Istnieje również euro-regionalna droga rowerowa z Żar do Żagania oraz ścieżka przyrodniczo – leśna.

Fotografia nr 27. Tabliczka informacyjna. Źródło: Assist Media.

Szlak Trzech Wież (szlak czarny)

Atrakcje przyrodniczo – turystyczne na trasie: kamienna wieża z początku XX wieku, wieża widokowa z XIX wieku, wieża przeciwpożarowa, Bukowy Wądół (Dawne Euterpe), Park na Wzgórzu Pałacowym (Żarska Arkadia).

Szlak łączy miejscowość Żary z Żaganiem i przebiega przez Kunice i Siodło. W części szlaku przebiegającej przez tereny leśne, wędrujący mają możliwość przemierzyć przyrodniczą perełkę regionu, jaka są przepiękne buczyny. Na trasie znajduje się najwyższy punkt województwa lubuskiego – Wzgórze Żarskie z Gołębią Górą, o wysokości 229 m n.p.m. Teren poprzecinany jest głęboko wciętymi dolinami, które okalają strome stoki i wzgórza.

Fotografia nr 28. Drzewostany w Bukowym Wądole. Źródło: Assist Media.

Szlak Trzech Wież swój początek ma w samym centrum Żar, nieopodal budynku PTTK, skąd kierując się Aleją Wojska Polskiego dochodzi się do kompleksu sportowego „Syrena”. Stamtąd rozpoczyna się leśna cześć szlaku, prowadząca w pierwszej kolejności do pozostałości kamiennej wieży widokowej, zwanej przed 1945 r. także wieżą Bismarcka.

Wieża kamienna

Swoje powstanie zawdzięcza żarskiej sekcji niemieckiego Towarzystwa Karkonoskiego (organizacja nieistniejąca obecnie), powiązanej z Towarzystwem Upiększania Miasta Żary. Ideą organizacji była poprawa atrakcyjności turystycznej Lasu Żarskiego, który już w okresie początku XX w. był celem licznych wędrówek.

Fotografia nr 29. Wieża kamienna. Źródło: Assist Media.

Początek budowy bryły wieży datuje się na 1915 rok. Niestety budowa nie została nigdy zakończona, a przyczyniły się do tego dwie kolejne wojny światowe oraz brak środków na wykonanie dalszych prac. Warto podkreślić, że budowla jest jedną z 240 – 250 wież na całym świecie wybudowanych przez społeczność niemiecką dla uczczenia ówczesnego kanclerza Niemiec – Otto von Bismarcka. Wieża w Zielonym Lesie to kolejna z 17 zachowanych na terenie naszego kraju (łącznie wybudowano ok. 40). Niestety jej obecny stan nie pozwala na udostępnienie obiektu dla turystów. Nieopodal wieży znajduje się pomnik dawnego gospodarza tych terenów – leśnika Eberta.

Wieża widokowa

Jej powstanie zawdzięcza się Towarzystwu Upiększania Miasta Żary, aktywnie działającemu dawniej i dziś na terenie Lasu Żarskiego, w kierunku podnoszenia atrakcyjności turystycznej okolic Żar. Wysoka na 16 m wieża powstała w XIX wieku z przeznaczeniem na cele rekreacyjne. W kwietniu 2016 roku, wcześniej odremontowana staraniem Nadleśnictwa Lipinki, została udostępniona dla turystów. Budowla nazywana jest także wieżą ceglaną lub czerwoną, z racji wykorzystanych do jej wykończenia cegieł w tym właśnie kolorze..

Fotografia nr 30. Uroczyste otwarcie odrestaurowanej wieży widokowej. Źródło: Assist Media.

Poznaj szczegóły dot. wieży widokowej z XIX wieku. – link

Wieża przeciwpożarowa

Trzecia z wież znajdująca się w bezpośrednim sąsiedztwie wieży widokowej, to mająca 32 m metalowa wieża przeciwpożarowa, służąca służbom Nadleśnictwa Lipinki do obserwacji terenów przyległych, w celu wczesnego wykrywania ewentualnych pożarów. Wieża z racji swego przeznaczenia, nie jest dostępna dla zwiedzających.

Fotografia nr 31. Wieża przeciwpożarowa. Źródło: Assist Media.

Zapamiętaj! W lasach oraz w odległości mniejszej niż 100 m od lasu zabronione jest korzystanie z otwartego płomienia. Każde, nawet najmniejsze zarzewie ognia (np. niedopałek papierosa!), gdy doprowadzi do pożaru może spowodować nieodwracalne straty dla środowiska. Las jest naszym wspólnym dobrem, dlatego chrońmy go przed największym zagrożeniem jakim jest ogień.

Dawne Euterpe

Wędrując dalej dotrzemy do Bukowego Wądołu, miejsca zwanego dawniej Euterpe. Wądół jest formą ukształtowania terenu przybierającą postać niewielkiej doliny o płaskim dnie
i dość stromych zboczach. Dawne Euterpe było miejscem zacisznym, w którym, w zachodniej jego części znajdował się jeden z przystanków dla wędrujących po Zielonym Lesie. Tam, przy blasku ogniska, wspólnie spotykający się na trasie turyści, śpiewali pieśni ludowe. Miejsce to nazywane było „kamiennym kręgiem” i zostało utworzone przez Związek Upiększania Miasta Żary (link do organizacji).

Idąc dalej w kierunku miejscowości Łaz, przy trakcie pocztowym, w niewielkiej odległości od Wzgórza Pałacowego, można napotkać na polodowcowy głaz zwany „Głosem Lasu”.  Zobaczymy tam również zawały pokopalniane, będące pozostałościami po kopalniach węgla brunatnego, który był niegdyś na tym obszarze wydobywany.

Fotografia nr 32. Zawał pokopalniany. Źródło: Assist Media.

Trasa „Przez żarską Arkadię” – Wzgórze Pałacowe (szlak niebieski)

Atrakcje turystyczne na trasie: Park na Wzgórzu Pałacowym (Żarska Arkadia)
z pozostałościami pałacu myśliwskiego.

Pałac myśliwski Erdmanna II von Promnitza został wybudowany w XVIII wieku i był niegdyś wraz z przyległym zwierzyńcem, ogromnym i pięknym kompleksem pałacowo – parkowym. Dziś pozostały po nim jedynie pojedyncze kamienie. Do wzgórza, na którym stał niegdyś pałac można dostać się od strony ulicy Dziewina w Żarach, gdzie przemierzając wybrukowaną aleję, można podziwiać okazałe, ponad dwustuletnie dęby. Warto zaznaczyć, że aleja ta była kiedyś częścią traktu pocztowego, prowadzącego do Zgorzelca.

Trasa „Przez Żarską Arkadię” została wytyczona i sfinansowana przez Spółkę Kronopol przy współpracy z Nadleśnictwem Lipinki. (link do organizacji).

Poznaj historię Pałacu Myśliwskiego (link do historii)

Szlak Rozbójników (szlak czerwony)

Jest to szlak regionalny mający swój początek w Żarach, a koniec w Łęknicy. Na obszarze Zielonego Lasu prowadzi do miejscowości Olbrachtów i źródła rzeki Lubsza. Jako jedyny ze wszystkich przebiega przez zachodnią część Zielonego Lasu, gdzie można podziwiać okazałe, wieloletnie drzewa sosnowe.

Trasa rozpoczyna się przy żarskim budynku PTTK, następnie prowadząc ulicami Podwale, Witosa i Kaszubską dochodzi się do kąpieliska miejskiego przy ul. Leśnej. Po drodze warto zatrzymać się przy żarskich terenach zielonych – Parku Fliegela, znajdującego się przy ulicy Witosa oraz Parku Stillera, przy ulicy Kaszubskiej. Kolejno, podążając się w kierunku południowym, szlak na odcinku ok. pół kilometra łączy się ze Szlakiem Trzech Wież, a następnie ze ścieżką przyrodniczo – leśną „Zielony Las”.

Fotografia nr 33. Leśna ścieżka. Źródło: Assist Media.

Po obu stronach pokonywanych wzgórz, teren kształtują głębokie doliny – Dolina Śmierci oraz Głęboką Przepaść, które porasta piękna, miejscami sędziwa buczyna. Wędrujący,
w wielu miejscach na szlaku mogą zaobserwować pozostałości po głębinowych kopalniach węgla brunatnego, wydobywanego jeszcze w połowie XX wieku na terenie Zielonego Lasu.

Na szlaku (droga w kierunku miejscowości Łaz) natrafimy na pomnik upamiętniający żołnierzy niemieckich, poległych podczas I Wojny Światowej.

Fotografia nr 34. Pomnik upamiętniających żołnierzy niemieckich, poległych podczas I Wojny Światowej.

Szlak na obszarze Zielonego Lasu ma 4 km długości.

Zobacz również: Legenda u Kunonie – „Zbójnicki zamek”

Ścieżka przyrodniczo – leśna „Zielony Las”

Ścieżka rozpoczyna się i kończy zarazem przy drodze Żary – Łaz. Dzięki tablicom informacyjnym ustawionym wzdłuż ścieżki, wędrujący nią mają okazję poznać szczegóły dotyczące gospodarki leśnej związanej z zagadnieniami budowy lasu, naturalnym i sztucznym ich odnawianiem, nasiennictwem leśnym czy wreszcie tzw. małą retencją.  Dodatkowymi atrakcjami ścieżki są dwie zabytkowe wieże – wieża kamienna z początku XX w. (z powodu stanu technicznego budowla niedostępna dla zwiedzających) oraz odrestaurowana wieża widokowa, pochodząca z połowy XIX w. (udostępniona w określonych godzinach dla wszystkich chętnych). Na ścieżce znajduje się także stalowa wieża przeciwpożarowa, służąca służbom Nadleśnictwa Lipinki do obserwacji terenów przyległych, w celu wczesnego wykrywania ewentualnych pożarów (wieża z racji swego przeznaczenia, nie jest dostępna dla zwiedzających).

Ścieżka ma 3,2 km długości i polecana jest szczególnie grupom szkolnym, które po wcześniejszym uzgodnieniu z Nadleśnictwem Lipinki, mogą zorganizować szkolne zajęcia terenowe z oddelegowanym pracownikiem nadleśnictwa.

Fotografia nr 35. Jedna z tablic edukacyjnych. Źródło: Assist Media.

Poznaj szczegóły ścieżki przyrodniczo – leśnej Zielony Las (link do edukacji)

Wszystkich, którzy chcieliby zadbać o swoją kondycję fizyczną zapraszamy również do „siłowni pod chmurką”, znajdującej się na terenie Zielonego Lasu nieopodal ścieżki.

Szlak Gwarków Żarskich

Szlak przebiega przez tereny z pozostałościami po wydobyciu węgla brunatnego, które miało miejsce na terenach Lasu Żarskiego od roku 1854 do 1968. Do dnia dzisiejszego pozostały jedynie słupy kolejki liniowej, służącej niegdyś do dostarczania surowca z szybów wydobywczych do Żar. Widoczne są również sztolnie skipowe i upadowa, którymi wydobywano węgiel na powierzchnię.

Sztolnia upadowa to wyrobisko korytarzowe w złożu, drążone od góry do dołu. Łączy dwa chodniki znajdujące się na różnych poziomach. Wydobycie urobku realizowane jest
z poziomu dolnego na górny.

Sztolnia skipowa to wyrobisko korytarzowe, w którym za pomocą dużego naczynia (tzw. skipu) transportuje się urobek z poziomu wydobywczego na powierzchnię.

Trasa prowadzi przez ruiny elektrowni, brykietowni oraz wysokich nasypów kolejowych sortowni węgla. Warto zaznaczyć, że wydobywanie węgla brunatnego, piasków szklarskich
i gliny, na terenie od Siodła, przez dolną część Zielonego Lasu, po Drozdów było skutkiem powstania w tym miejscu pojezierza antropogenicznego.

Aktywny wypoczynek

Zielony Las jest doskonałym miejscem do aktywnego spędzania czasu na świeżym powietrzu. Dzięki siłowni „pod chmurką”, wyznaczonym ścieżkom przyrodniczym, licznym znakom informacyjnym oraz miejscom postojowym dla samochodów, można bezpiecznie, całorocznie uprawiać ulubione sporty i rekreację. Szlaki i ścieżki różnią się długością – niektóre są łatwe i krótkie, inne dłuższe, dla bardziej wytrwałych. W Żarskim Lesie, każdego dnia spotyka się entuzjastów nordic walking, spacerowania i biegania czy jazdy na rowerze. Świadczy to nie tylko o atrakcyjności terenów Lasu Żarskiego, ale i o wzrastającej świadomości i modzie na prowadzenie zdrowego stylu życia, poprzez m.in. zwiększoną aktywność fizyczną.

Fotografia nr 36. Wyznaczona trasa nordic walking. Szlak czarny. Źródło: Assist Media.

Wszystkim tym, którzy w dalszym ciągu nie są przekonani, co do zalet ruchu w terenie, chcielibyśmy zaprezentować 6 najważniejszych korzyści płynących z aktywności fizycznej na świeżym powietrzu:

• po pierwsze: poprawa zdrowia – poprzez wzmocnienie mięśni, lepsze krążenie
  i dotlenienie mózgu. Zwiększenie wydolności serca i wzmocnienie odporności organizmu;
• po drugie: szczuplejsza sylwetka – trening na świeżym powietrzu dostarcza organizmowi więcej tlenu niż ten w pomieszczeniu, dzięki czemu organizm staje się bardziej wytrzymały i szybciej redukuje tkankę tłuszczową;
• po trzecie: lepsze samopoczucie – uprawianie sportu dostarcza organizmowi endorfin, czyli hormonu szczęścia, a przyroda – koloru zielonego, który redukuje stres i uspokaja;
• po czwarte: brak monotonni – urozmaicone otoczenie – dzięki zmieniającej się  wraz
  z porami roku naturze, trasa nigdy nie jest taka sama;
• po piąte: forma rehabilitacji  – aktywność na świeżym powietrzu może mieć formę rehabilitacji, szczególnie polecanej seniorom – poprawa kondycji stawów, mięśni
  i całego ciała;
• po szóste: oszczędność – ścieżki i siłownia pod chmurką są ogólnodostępne
  i darmowe;

Zobacz również: Walory turystyczne Nadleśnictwa Lipinki.

Fotografia nr 37. Zielony Las jest idealnym miejscem do uprawiania sportów na świeżym powietrzu.
Źródło: Assist Media.

1. Praktyczne informacje

Parkingi

Do dyspozycji zwiedzających są następujące parkingi:

• Odrestaurowany parking położony przy drodze z Żar do miejscowości Łaz, bezpośrednio przy leśnej ścieżce przyrodniczo-edukacyjnej. Na miejscu znajdują się stoły z ławkami. Można tu odpocząć i zjeść przyniesiony przez siebie posiłek.

Sprawdź mapę dojazdu

• Parking położony przy drodze z Żar do miejscowości Łaz, w pobliżu leśnej drogi prowadzącej do siłowni „pod chmurką”.
• Parking położony przy wejściu do Zielonego Lasu od strony stadionu „Syrena”. W pobliżu znajduje się miejsce na rowery oraz ławka.

Fotografia nr 38. Parking leśny. Źródło: Assist Media

Fotografia nr 39. Wiata z miejscami do odpoczynku. Źródło: Assist Media.

Mapa – do pobrania

Jak zachować się w lesie – zalecenia

Ochrona przeciwpożarowa

W okresie od wiosny do jesieni w lasach nastaje czas zwiększonego zagrożenia pożarowego, zwłaszcza w dłuższych okresach z wysokimi temperaturami połączonymi z brakiem opadów deszczu i silnymi wiatrami.  Nie inaczej jest także na terenie Zielonego Lasu, choć tu z racji dużego udziału gatunków liściastych w drzewostanach, zagrożenie pożarowe jest niższe niż
w jednolitych drzewostanach iglastych. Niestety niebezpieczeństwo wybuch pożarów zwiększa się wraz z ilością osób odwiedzających żarskie lasy. Nadleśnictwo Lipinki od szeregu lat prowadzi kampanie informacyjne dot. ochrony przeciwpożarowej. Poza dotychczasowymi, corocznymi akcjami oraz rozpropagowywanymi materiałami, przygotowana została także infografika prezentującą najważniejsze zalecenia, do zapoznania się z która szczerze zachęcamy, a o przestrzeganie i respektowania opisanych w niej reguł zachowania w lesie – gorąco prosimy.

Tekst do infografiki:

• Przebywając w lesie nie używaj ognia otwartego pod żadną postacią.
• Pamiętaj, że ogniska można palić wyłącznie w miejscach do tego przeznaczonych w uzgodnieniu z przedstawicielem Nadleśnictwa Lipinki. Jeżeli miejsce nie zostało wyznaczone, zachowaj odległość co najmniej 100 m od granicy lasu.
• Zawsze czytaj tablice informacyjne oraz komunikaty związane z zakazem wstępu do lasów. Aktualne informacje na ten temat znajdziesz tutaj: http://www.lasy.gov.pl/informacje/zakazy-wstepu-do-lasow.

Zasady zachowania w lesie – „Kodeks leśnego turysty”

• Nie wjeżdżaj do lasu pojazdem mechanicznym – zostaw go na jednym z leśnych parkingów albo poza terenami leśnymi.
• Szanuj przyrodę, nie niszcz zieleni – dzięki wspólnemu dbaniu o las i otaczająca nas przyrodę, korzystać z nich będą mogli również inni miłośnicy natury.
• Zachowuj się cicho i nie płosz zwierzyny – pamiętaj, że to zwierzęta są prawowitymi mieszkańcami leśnego terenu, a Ty jesteś tylko gościem.
• Nie używaj otwartego ognia! Nie pal tytoniu! – a jeżeli zobaczysz kogoś kto to robi, reaguj!
• Nie śmieć – nie zamieniaj lasu w śmietnisko, po którym na pewno także Ty nie chciałbyś spacerować.
• Podążaj tylko wyznaczonymi ścieżkami – dzięki temu będziesz bezpieczny i nie zagubisz się.
• Dbaj o leśną infrastrukturę turystyczną – nie niszcz ławek, koszy na śmieci, tablic i znaków informacyjnych – to wszystko zostało wykonane z myślą o Tobie. Uszanuj to!
• Respektuj zasady niniejszego Kodeksu i bądź świadomym turystą!

1. Ciekawostki o Zielonym Lesie – teksty do infografiki

Czy wiesz, że…

• nazwa „Zielony Las” nawiązuje do zieleni rozwijających się liści drzew bukowych
  w okresie wiosennym.
• w Zielonym Lesie znajduje się najwyższe wzniesienie całego województwa lubuskiego tzw. Gołębia Góra o wysokości 229 m n.p.m.
• w I połowie XX wieku w Zielonym Lesie istniała skocznia narciarska.
• w XVIII wieku na terenie Zielonego Lasu istniał kompleks parkowo – pałacowy, wybudowany na zlecenie Erdmanna II von Promnitza.
• nieopodal Wzgórza Pałacowego, 3000 lat temu istniało grodzisko kultury łużyckiej.
• w XIX wieku, w Zielonym Lesie istniało miejsce, w którym gromadzili się turyści i przy ognisku śpiewali pieśni ludowe (Euterpe).
• aby poruszanie się po leśnych ścieżkach było bezpieczne, dla ułatwienia orientacji
  w terenie, wiele miejsc, drzew i kamieni narzutowych zyskało barwne nazwy, np. Euterpe, Dąb Telimena, Głaz Głos Lasu czy Kamień Miłości.
• na terenach Zielonego Lasu przez niemal 114 lat wydobywano węgiel brunatny.
• wieża kamienna jest jedną ze 240 – 250 wybudowanych na całym świecie, na pamiątkę rocznicy urodzin Otto von Bismarcka.
• będąc na górze wieży widokowej, przy dobrej pogodzie można zobaczyć najwyższy szczyt Karkonoszy – Śnieżkę.
• jak głosi legenda, na szczycie Wzgórza Zbójnickiego, znajdowało się zamczysko rycerza – rabusia Kunona i jego żony.

Zaciekawiła Cię historia Zielonego Lasu? Zapraszamy do odwiedzin i leśnej wędrówki śladami kultury łużyckiej!